No Borders Music

 66. Bob Vylan - Bob Vylan Presents The Price Of Life (Ghost Theatre) Απίστευτη δισκάρα από τους Bob Vylan 2 χρόνια μετά το ντεμπούτο τους. Κοινωνικοπολιτικοί στίχοι, hardcore punk, grime, dub και διάφορες άλλες επιρροές  (μέχρι και samplάκι του θρυλικού Cubik των 808 State έχει μέσα) αναμιγνύονται υπέροχα και μας δίνουν ένα αριστουργηματικό αποτέλεσμα. Άνετα στα καλύτερα της χρόνιας μέχρι τώρα. Ακούστε στο bandcamp . 67. Tensö - La Generación Cristal (Little Jan's Hammer / Hermano Mono) Στην Τενερίφη των Κανάριων Νήσων δεν έχει μόνο εξωτικές παραλίες, ηφαίστεια και αμμόλοφους αλλά και μια από τις καλύτερες νέες Punk μπάντες. Οι Tensö πέρσι έβγαλαν ένα demo σε κασέτα και χτυπιόμουν που δεν το πρόλαβα αλλά ευτυχώς επανέρχονται φέτος με το πρωτο τους LP που περιέχει όλα τα κομμάτια εκείνου του demo (επαναηχογραφημένα) + 5 ακόμα. Εδώ λοιπόν έχουμε μίξη '77 με Hardcore punk. Αν έχετε μικρό σε ηλικία αδερφάκι/ανηψάκι κτλπ που θέλετε να το μύησετε στο punk rock ή απλώς να ξαναθυμηθε

 61. 50 Foot Wave - Black Pearl (Fire Records) Οι 50 Foot Wave είναι ένα side project της Kristin Hersh των θρυλικών Throwing Muses. Το σχήμα αυτό είχε να βγάλει καινούριο υλικό από τα μέσα των 00s αλλά το alt rock του Black Pearl είναι ένα grungeιάρικο, bluesιάρικο, σκοτεινό, φασαριόζικο και ταξιδιάρικο διαμάντι. Ακούγεται με χαμηλό φωτισμό, άραγμα και κάτι για να πίνεις. Bandcamp link . 62. Omega Tribe - New Peace Movement (Grow Your Own Records/Anthrax UK) Οι θρυλικοί Omega Tribe (ένα από τα πιο μελωδικά anarcho punk συγκροτήματα των 80s) επέστρεψαν με το πρώτο τους full length από το 1983 (είχε προηγηθεί και το EP της επανασύνδεσης το 2020). Φανταστική μίξη anarcho/'77 punk με indie pop (ένα genre που ούτως ή άλλως έβαλαν το λιθαράκι τους για δημιουργηθεί στα 80s). Δεν πρόκειται για κάποιο μέτριο γεροντικό comeback. Το album είναι φοβερό . CD διαθέσιμο από τώρα, βινύλιο κατά τον Αύγουστο. 63. Dame Area - Esto Me Pertence (Humo Internacional / B.F.E. Records) Το ντουέτο των Dam

Η επόμενη εβδομάδα προβλέπεται δύσκολη για κάποιο update του blog και επειδή έχουν μαζευτεί ήδη αρκετές νέες δουλειές, γι' αυτή τη φορά θα διπλασιάσουμε το αριθμό των κυκλοφορίων που παρουσιάζουμε συνήθως. 51. P.E. - The Leather Lemon (Wharf Cat Records) Θα ξεκινήσω με ένα δίσκο που εύκολα είναι στους καλύτερους του 2022 μέχρι τώρα. Είναι η επιστροφή μιας από τις πιο ιδιαίτερες μπάντες των τελευταίων ετών. Mutant disco funk, Νεοϋρκέζικης κοπής post punk, jazzιες στο σαξόφωνο, new wave και no wave περάσματα, pop ευαισθησίες και μελωδίες και μια τραγουδίστρια που στον δεύτερο αυτό δίσκο απελευθερώνεται και δημιουργεί ένα απίστευτο indie υβρίδιο μεταξύ Kim Gordon και Shirley Manson... Bandcamp link 52. Ibibio Sound Machine - Electricity (Merge Records) Ένας ακόμα χορευτικός (και όχι μόνο) δυναμίτης. Αφροκεντρικο electro funk από τους μάστορες του είδους. Άλλο ένα διαμάντι από τους Ibibio Sound Machine. 53. Alabaster DePlume - GOLD – Go Forward in the Courage of Your Love (Intern

 46. Aldous Harding - Warm Chris (4AD) 4η full length κυκλοφορία για την απίστευη Aldous Harding και το Warm Chris είναι ταυτόχρονα ο πιο ευκολοάκουστος αλλά και ο πιο εκκεντρικός της δίσκος. Οι συνθέσεις είναι εντελώς λιτά pop/folk τραγούδια με τη φωνή της σε πρώτο πλάνο αλλά σχεδόν σε καθένα απ αυτά η Νεοζηλανδεζα αλλάζει τόσο πολύ τη φωνή της που αν κάποιος σου έλεγε ότι τραγουδάει άλλο άτομο εύκολα θα το πίστευες. Το Warm Chris είναι η φυσική συνέχεια του Designer του 2019 και είναι από τους δίσκους που ακούγοντάς τους χωρίς να ξέρεις περί τίνος πρόκειται δεν είσαι σίγουρος αν κυκλοφόρησε το 1970 ή το 2022. Οι fans θα αγαπήσουν, οι newcomers θα κολλήσουν και θα ψάξουν και τα 3 προηγούμενα διαμάντια της. Youtube playlist. 47. Sangre De Muerdago - Cantiga da Rainha das Aguas (self released) To δεύτερο μέρος της live συνεργασίας των Sangre De Muerdago με τους Judasz & Nahimana μόλις κυκλοφόρησε. Droney, σκοτεινό folk με μελωδίες από τη παραδοσιακή μουσική της Γαλικίας, έγχορδα, h

 Αυτή τη φορά θα ασχοληθούμε αποκλειστικά με δίσκους που κινούνται στον ευρύτερο σκληρό ήχο είτε αυτός ονομάζεται punk είτε metal είτε ό,τιδήποτε στο ενδιάμεσο. 41. Science Man - Nines Mecca (Swimming Faith Records) O Science Man είναι ο John Toohill από το Buffalo της Νέας Υόρκης και μέσα σε λιγότερο από 20 λεπτά καταφέρνει να μας δώσει ένα φρενήρες και ανισόρροπο μίγμα garage/grunge/hardcore punk. Φανταστείτε κάτι σαν τους Stooges, τους Scratch Acid και τους Fang αλλά στο πιο hardcore και στο πιο heavy. Δίσκος που σε κάνει να πατάς το repeat συνέχεια. Ακούστε στο bandcamp . 42. Cold Brats / Pakt - Split EP (Crapoulet Records/No Spirit/Smelly Cat Records/Mad Schnauzer Records/Štrigon Records) Οι Cold Brats είναι από τη Ρουμανία, οι Pakt από τη Σλοβενία. Και οι δύο  μπάντες είναι στα όρια του noise rock αλλά οι πρώτοι παίζουν σύγχρονο post punk ενώ οι δεύτεροι hardcore/d-beat . Ακούγοντας τα τραγούδια  φαντάζομαι πώς και οι δύο πρέπει να ειναι μανιακές στα live και ελπίζω κάποια στ

 36. Park Jiha - The Gleam (Glitterbeat) H Park Jiha επιστρέφει στη Glitterbeat με τον τρίτο της δίσκο The Gleam. Όπως και το αριστουργηματικό Philos του 2019, πρόκειται για μια δουλειά που έχει ηχογραφηθεί εξολοκλήρου από την Νοτιοκορεάτισσα μουσικό και κινείται μεταξύ της avant garde, του ambient, της κινηματογραφικής μουσικής αλλά και της μουσικής παράδοσης της χώρας της. Το παραδοσιακό αυτό κομμάτι οφείλεται βασικά στη χρήση οργάνων όπως τα πνευστό piri και saenghwang (το οποίο απεικονίζεται και στο εξώφυλλο) καθώς και ένα είδος κρουστής άρπας που ονομάζεται yanggeum και σχεδόν καθόλου στο στυλ της μουσικής αυτής καθ αυτής μιας και ο τρόπος που η Park Jiha παίζει τα όργανα αυτά είναι εντελώς παράδοξος σε παραδοσιακά πλαίσια. Οι συνθέσεις του δίσκου κινούνται από πιο abstract soundscapes μέχρι soundtrack-ικά tracks για ταινίες που δεν ναι μεν δεν γυρίστηκαν ποτέ αλλά δημιουργούν ξεκάθαρες εικόνες και διαθέσεις (moods) στο μυαλό του ακροατή. Άλλος ένας θριάμβος λίτης, πειραματικής